جزئیاتی درباره آزمایش جوان کردن انسان و سایر موجودات!
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۶۵۳۵۷
دانشمندان «مدرسه پزشکی هاروارد» (HMS) به بررسی دلیل پیری پرداخته و یک راه ممکن را برای معکوس کردن آن شناسایی کردهاند. آنها در آزمایشهایی که روی موشها انجام شد، نشان دادند که مشکلات رخداده در اپیژنتیک، علائم پیری را تحریک میکنند و راهاندازی مجدد میتواند آنها را معکوس کند و شاید طول عمر را افزایش دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ژنوم ما شامل نقشه کاملی از DNA است که در تکتک سلولهای بدن ما یافت میشود، اما این تصویر کامل نیست، بلکه یک لایه اطلاعات اضافی به نام اپیژنوم، بالای آن قرار دارد و کنترل میکند که کدام ژن در انواع گوناگون سلولها روشن و خاموش شود. گویی همه سلولهای بدن ما براساس یک دفتر راهنمای عملیاتی کار میکنند که همان ژنوم است، اما اپیژنوم مانند فهرستی از مطالب است که سلولهای گوناگون را به فصلهای مختلفی هدایت میکند که همان ژنها هستند. از این گذشته، سلولهای ریه به دستورالعملهایی نیاز دارند که بسیار متفاوت با سلولهای قلب هستند.
عوامل محیطی و سبک زندگی مانند رژیم غذایی، ورزش و حتی تجربیات دوران کودکی میتوانند بیان اپیژنتیک را در طول زندگی ما تغییر دهند. تغییرات اپیژنتیکی با سرعت پیری بیولوژیکی مرتبط هستند، اما اینکه آیا آنها علائم پیری را نشان میدهند یا خود یک علامت هستند، هنوز مشخص نبود.
پژوهشگران در این پروژه، آزمایشهایی را روی موشها انجام دادند تا پاسخ را متوجه شوند. آنها با استفاده از سیستمی به نام «تغییرات القایی در اپیژنوم» (ICE)، روند طبیعی آسیب و ترمیم DNA را در موشها سرعت بخشیدند تا بررسی کنند که آیا این کار باعث تسریع علائم پیری میشود یا خیر.
در سلولهای پستانداران، کروموزومها در هر دقیقه یک میلیون شکست DNA را پشت سر میگذارند و عوامل اپیژنتیکی پیش از بازگشت به مکانهای اصلی خود، ترمیمها را به سرعت هماهنگ میکنند. این گروه پژوهشی، موشهایی را مهندسی کردند که شکست DNA را با سرعتی سه برابر سریعتر از اندازه معمول پشت سر میگذاشتند.
پژوهشگران با گذشت زمان دریافتند که عوامل اپیژنتیک بیشتر آشفته میشوند و پس از ترمیم شکستگیهای DNA به خانه برنمیگردند. این کار به درهمریختگی اپیژنوم منجر میشود. موشها در شش ماهگی، علائم فیزیکی پیری را نشان دادند و به نظر میرسید که وضعیت سلامتی بسیار بدتری در مقایسه با موشهای هم سن و سال ویرایشنشده دارند.
آزمایش یک درمان احتمالی برای معکوس کردن روند پیریاین دو موش همسن هستند، اما موش سمت راست تحت آزمایش اپیژنتیکی قرار گرفته و پیری آن تسریع شده است.
پژوهشگران میگویند که با این پژوهش، نقش اپیژنوم در پیری را تایید کردهاند. گام بعدی آزمایش این بود که آیا میتوان کاری را در مورد این مشکل انجام داد یا خیر. پژوهشگران، یک ترکیب ژندرمانی از سه ژن به نامهای «Oct ۴»، «Sox ۲» و «Klf ۴» را آزمایش کردند. این ژنها در سلولهای بنیادی فعال هستند و پژوهشگران در پژوهش پیشین خود دریافتند که میتوان از آنها برای بازگرداندن بینایی به موشهای مبتلا به آبسیاه مرتبط با افزایش سن استفاده کرد.
در این مورد، موشهای ICE کاهش چشمگیری را در نشانگرهای زیستی پیری تجربه کردند. اپیژنوم آنها از هم گسیخته شد و بافتها و اندامهای آنها را به حالت جوانی برگرداند. «دیوید سینکلر» (David Sinclair)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: این کار مانند راهاندازی مجدد یک رایانه خراب است و یک برنامه اپیژنتیکی را راه انداخت که سلولها را به بازیابی اطلاعات اپیژنتیکی که در جوانی داشتند، هدایت کرد. این کار، یک تنظیم مجدد دائمی است.
پژوهشگران باور دارند که این کشف بسیار بزرگ است. به واسطه مقابله با پیری، بسیاری از بیماریهای ناشی از این فرآیند طبیعی را میتوان به طور مؤثرتری درمان کرد. سینکلر در یک توییت نوشت: اگر نتیجه به دست آمده درست باشد، بدان معناست که سرطان، دیابت و آلزایمر ممکن است همان علت زمینهای داشته باشند. بدین ترتیب، میتوان علت را برای درمان بیماریهای مرتبط با افزایش سن معکوس کرد.
اگرچه هنوز تحقیقات زیادی وجود دارند که باید پیش از تحقق چنین اهداف والایی انجام شوند، اما پژوهش در حال انجام شدن است. یک مقاله پیشچاپ که هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است، همان ترکیب ژندرمانی را روی موشهای مسن به کار گرفت که در سنی معادل ۷۷ سال در انسان هستند. این موشها ۹ درصد بیشتر از موشهای درماننشده عمر کردند.
منبع: نیو اطلس
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی بهداشت و درمانمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سالمندی در ایران سالمند شدن جمعیت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۶۵۳۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک فرضیه در مورد چگونگی حرکت موجودات فضایی بین سیارات
دانشمندان در جستجوی حیات فرازمینی، تفکر سنتی را کنار گذاشته و نظریههای جدیدی ارائه میکنند.
به گزارش لایو ساینس، دو ستاره شناس، به نام هریسون پی اسمیت و لانا سینابایان، میگویند که بیگانگانی که در سیارات فراخورشیدی زندگی میکنند، میتوانند بر روی شهاب سنگها سوار شوند تا سیارات از جمله زمین را مستعمره کنند.
این به مفهومی به نام "پانسپرمیا" مربوط میشود، نظریهای که نشان میدهد اشکال حیات میتوانند با "سواری" بر روی شهاب سنگها از سیارهای به سیاره دیگر حرکت کنند. این نظریه همچنین نشان میدهد که ما ممکن است از ورود آنها آگاه نباشیم.
این دو دانشمند طرحی را منتشر کردند که در آن جزئیات چگونگی شناسایی چنین پدیدههایی را توضیح میداد. اگر پان اسپرمی امکان پذیر باشد، به این معنی است که دانشمندان از نظر تئوری میتوانند جستجوی خود را برای حیات فرازمینی محدود کنند، حتی اگر به طور خاص ندانند به دنبال چه هستند.
طبق گفته اسمیتد و سینابایان، اگر بیگانگان میتوانستند بر اساس پراکندگی جهانی سفر کنند، احتمالاً سعی میکردند تغییرات مشابهی را در هر سیارهای که به آن سفر میکنند ایجاد کنند.
اگر زندگی در یک سیاره فراخورشیدی کمتر قابل زندگی باشد، حیات بیگانه با قابلیت بذر انبوه در جای دیگری تلاش خواهد کرد. بر اساس این مطالعه جدید که در انتظار بررسی همتایان است، این اتفاق میتواند با سوار شدن بر روی شهاب سنگها یا دیگر اجرام آسمانی انجام شود.
همه چیز در مورد یافتن شرایط "خفیف" برای زنده ماندن است. اگر شرایط مناسب باشد، زندگی ممکن است شکوفا شود.
گونههای حیات فرازمینی که قادر به بذرپاشی انبوه هستند، تلاش میکنند تا تغییرات یکسانی را در هر سیارهای که با آن روبرو میشوند ایجاد کنند و سعی میکنند آن را شبیه به سیاره اصلی خود کنند.
هدف اسمیت و سینابین شناسایی نشانههای زیستی بالقوه است که دانشمندان میتوانند از آنها برای تشخیص حیات در سیارات دیگر از دور استفاده کنند.
گونههای فرازمینی که قادر به بذرپاشی انبوه هستند، سعی میکنند در هر سیارهای که با آن روبرو میشوند، تغییرات مشابهی ایجاد کنند.
همانطور که حیات روی زمین شرایط و جو سیاره ما را تغییر داد، از جمله افزودن اکسیژن بیشتر، اشکال حیات بیگانه نیز خواص سیارات فراخورشیدی را تغییر خواهند داد.
دانشمندان میتوانند این را از طریق آزمایشهای آماری روی گروهی از سیارات که ویژگیهای مشابهی دارند اندازه گیری کنند.
اگر سیارههای منفرد شباهتهایی با سیارات دیگر این گروه نشان دهند، این میتواند نشان دهد که حیات بیگانه به آنجا سفر و استعمار را آغاز کرده است یا حداقل چیزی عجیب در فضا در حال وقوع است.
با این حال، این تیم تأکید کرد که این مطالعه محدودیتهایی دارد، که مهمترین آنها این است که نظریه سیارات فراخورشیدی جرمی یک فرضیه آزمایشنشده است و تکنیکهای آنها تنها در صورتی عمل میکنند که دادههای کافی در مورد تعداد زیادی از سیارات فراخورشیدی وجود داشته باشد.
منبع: The Sun
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم